Nu bijna een week later na de afschuwelijke slachtpartij in een lhbt club in Orlando begint bij mij de realiteit te dagen. De dagelijkse realiteit wat betreft de emancipatie van l.h.b.t ers. Ten eerste moest ik concluderen dat het waarschijnlijk beter te verkroppen is om deze afschuwelijke daad toe te schrijven aan een extreme vorm van de Islam dan te zien dat dit een ultieme daad van homofobie is. De dader een psychisch onstabiele man opgevoed met het idee dat homoseksualiteit slecht en verkeerd is. Waarschijnlijk zelf homo of biseksueel besloot hij op zoek naar erkenning en publiciteit een daad te stellen. Erkenning van zijn vader misschien? een Afghaanse vluchteling met grootheidswaanzin die op zijn eigen youtube kanaal voor de Afghaans gemeenschap in Amerika verontwaardigd over de daad van zijn zoon verklaarde dat het aan Allah is om homoseksuelen te straffen. Ik noem dat homofobie verpakt in religie. Daar waar er nu naarstig wordt gezocht naar een verband met moslimextremisme zou er toch beter gezocht moeten worden naar het verband met homofobie. Homofobie kent vele oorzaken maar is eenduidig in het afkeuren van elke seksuele geaardheid anders dan heteroseksualiteit. Vaak is homofobie religieus gemotiveerd en wordt er ingespeeld op gevoelens van ongemak voor het anders zijn van mensen maar anderen motiveren hun homofobie met het argument dat het tegennatuurlijk is of gewoon omdat ze het vies vinden.
In Nederland en andere landen waar het homohuwelijk en andere rechten van l.h.b.t ers wettelijk zijn vastgelegd merk ik ook een nonchalance bij de mainstream(hetero) populatie op als het gaat om discriminatie van deze groep. Zich niet realiserend dat het feit dat je rechten zijn vast gelegd, nauwelijks beschermd tegen homofobie. Dit is zo ingeburgerd dat het woord homo volgens mij het populairste scheldwoord in ons land is. Homo en mietje staat gelijk aan zwakkeling. Passeer je een groep jongeren, ongeacht hun achtergrond, of een groep uitgelaten mannen kun je er de klok op gelijk zetten dat dit woord gebruikt wordt. Mijn persoonlijke ervaringen op dit gebied zijn talrijk. De gewenning zorgt ervoor dat je het zelf vaak niet eens meer hoort als het niet tegen jou persoonlijk gericht is. Ook de regelmatige berichten over geweld tegen l.h.b.t ers uit je eigen omgeving zorgt ervoor dat, hoe strijdbaar je ook bent, je steeds meer op je hoede bent als je je in de publieke ruimte beweegt. Vaak is er ook een gebrek aan daadkracht bij de autoriteiten zoals bleek in het programma “Danni zoekt problemen” toen hij de burgemeester van Groningen, Peter den Oudsten vroeg naar de gang van zaken bij de politie omtrent aangiftes bij geweld tegen l.h.b.ters. Hij deed dit terwijl de man meeliep in een mars tegen homogeweld. Een lesbisch koppel was zwaar mishandeld en uit een rondvraag onder de deelnemers van de mars bleek dat veel van de mensen negatieve ervaringen hadden in de omgang met de politie omtrent dit onderwerp. De burgermeester en ook de politie bagataliseerden er lustig op los. De mars werd bezocht door lhbters maar net zo als bij de herdenking van de slachtoffers van Orlando waren er slechts een handje vol hetero-sympathisanten. Ook dit vind ik een veeg teken, bij de aanslagen in Parijs was iedereen Frans en waren we allemaal Charlie en toch zie ik nu bij mijn heterovrienden weinig reacties op de aanslag in Orlando. Geen van mijn hetero-journalisten vrienden, kennissen hebben er ook maar iets over geschreven op hun facebookpagina’s. Tofik Dibi liet ook zijn teleurstelling blijken naar zijn activistenvrienden over hun betrokkenheid als het over lhbt rechten gaat.
Het merendeel van de Nederlandse bevolking accepteert het feit dat we bestaan en zichtbaar zijn maar daar begint de schoen te wringen. Kussende mannen of vrouwen ja daar hebben veel mensen toch moeite mee. Homoseksualiteit is oke zolang het maar niet je kind is. Ik heb geen moeite met kleurlingen zolang ze maar niet zo donker zijn en ze zich maar net zo gedragen als wij, ligt hiervan in het verlengde.
Omdat homofobie vaak religieus gemotiveerd is en vrijheid van religie een groot goed is, schijnbaar groter dan basis mensenrechten voor iedereen, is er altijd ruimte voor antihomosentimenten in onze maatschappij. Zolang we ons niet druk maken over mensenrechten van iedereen en het accepteren dat in Saoedi Arabië, homoseksuelen gedood worden op basis van hun interpretatie van de Islam. In Rusland en invloedsfeer, antihomowetgeving kan worden ingevoerd met als aanjager de Russisch Orthodoxe Kerk en in Afrika talrijke landen onder invloed van evangelische politici, homofobie een vlucht neemt, zouden seculiere maatschappijen toch eens goed moeten kijken naar dat beginsel van godsdienstvrijheid en ondergeschikt moeten laten zijn aan het antidiscriminatie beginsel.
Als ik zeg dat de ene mens minder is dan de ander ben ik een racist maar als ik er een religieuse context aan geef, kan het ineens. De realiteit is nu heel duidelijk voor mij. Het laagje tolerantie is heel dun dat blijkt ook uit de vele haatreacties waarbij de aanslag werd bejubeld en er zelfs tot een vervolg werd opgeroepen. Deze reacties kwamen zowel uit isalmistische als christelijke hoek.
Nu zie ik alweer de discussie ontstaan over wat de oorzaak is van de aanslag in Orlando. De teneur is duidelijk. Het is allemaal de schuld van moslimextremisme. In mijn ogen is religieus extremisme de grootste aanjager van homofobie en is dit niet een exclusief recht van de Islam. Het zijn echter wel Islamistische landen waar de wetgeving op gebied van het bestrijden van homoseksualiteit het extreemst zijn.
De slavernij was ook religieus gemotiveerd en men vond in de bijbel allerlei motieven om neer te kijken op donkere mensen om zo hun eigen wandaden te rechtvaardigen. Zo lang homofobie ingepakt in religie in onze seculiere maatschappij nog steeds wordt geaccepteerd is er nog veel werk te verichten. Zolang het woord homo het meest gebruikte scheldwoord van onze maatschappij is, er weg gekeken wordt door de politiek als lhbt rechten in het buitenland geschonden worden omdat zakelijke belangen nu eenmaal voor gaan, is er nog veel werk te verichten.
Er zijn nog steeds 79 landen waar homoseksualiteit verboden is en in sommige zelfs met de dood bestraft wordt zoals in Saoedi Arabië. De regering van dit vreselijke land had ook nog de gore moed om hun medeleven te betuigen met de slachtoffers van deze daad.
Maar er moeten ook zeker handen in eigen boezem gestoken worden. Ook in de lhbt gemeenschap is veel racisme en onverdraagzaamheid en heeft iedereen zijn eigen clubje opgericht. Solidariteit met andere gemarginalisserde groepen en zelfs met elkaar is geen vanzelfsprekendheid terwijl daar volgens mij het begin van een oplossing ligt. Verbinding, verbinding met elkaar en anderen zodat we elkaar leren kennen en de angst voor elkaar verliezen.
