Stel je voor, je groeit op in een land waar homoseksualiteit verboden is of zelfs wordt gecriminaliseerd. Waar de autoriteiten je als minderheid geen bescherming bieden maar je actief vervolgen. Waar je zelfs familie en vrienden niet in vertrouwen durft te nemen. Je wordt geconfronteerd met afschuwelijke consequenties mocht je geheim openbaar worden.
Uitsluiting, isolement, gevangenisstraf en soms mishandeling of de ultieme prijs, de dood.
Stel je voor dat je in deze omgeving opgroeit wat doet dit dan met je? Je kunt nooit jezelf zijn. Je kunt niemand vertrouwen. Je leven wordt bepaald door ” het geheim” dat je met je meedraagt. Het gevolg is dat je voortdurend in angst leeft. Wat doet het met je zelfbeeld als de maatschappij waarin je opgroeit je continu laat voelen dat jij een outcast bent een geperverteerde een viezerik of een bedreiging voor de moraal?
Gelukkig kom je er via internet achter dat er gebieden en landen in de wereld zijn waar homoseksualiteit geaccepteerd is, waar je zelfs kunt trouwen, waar je wettelijk wordt beschermd. Nederland het eerste land in de wereld waar het huwelijk tussen mensen van gelijk geslacht gelegaliseerd werd als een baken van hoop.
Je arriveert in het beloofde land. De reis was een ontsnapping en vlucht. Een offer gebracht. Alles wat je kende en wist heb je achtergelaten. Familie, vrienden en de vertrouwdheid van je dagelijks bestaan, hoe vreselijk dit soms was, was het alles wat je kende. In de opvang zul je er achter komen dat de bevrijding nabij is maar nog niet daar. Aangezien je daar moet samen leven met dezelfde mensen waarvoor je bent gevlucht. Mensen die hetzelfde gedachtengoed aanhangen als “thuis”. Het voelt angstig vertrouwd.
Nooit heb je geleerd te spreken over je diepste en geheimste gevoelens. Zeker niet met vertegenwoordigers van de autoriteiten. Je hebt jezelf geleerd mannelijker te zijn dan de grootse macho zodat er nooit vermoedt zou worden dat jij er “zo een” bent. Je krijgt gesprekken met vertegenwoordigers van de Nederlandse autoriteiten, de IND. Verander je dan ineens in een open boek? Ben je dan ineens in staat om vrijuit over jouw seksualiteit te spreken? Sommigen wel maar velen niet. Sommigen hebben aanmoediging nodig, een gevoel van vertrouwen krijgen in het feit dat ze hier echt niet zullen worden vervolgd voor wie ze zijn.
Dit is wat ik mij kan voorstellen. Je hoeft daar in mijn beleving niet veel fantasie voor te hebben, slecht een beetje voorstellingsvermogen en empathie. Waarom vertel ik jullie dit? De laatste paar maanden bereiken mij steeds vaker berichten dat de asielaanvraag van homomannnen, uit gebieden van de wereld waar zij ernstig bedreigd worden, wordt afgewezen. Het argument van de IND is dan dat zij het verhaal niet geloofwaardig vinden. Niet homo genoeg. De consequentie is dan dat zij de opvang worden uit gezet en op straat terecht komen en dan aan hun lot worden overgelaten en het risico lopen terug te worden gestuurd naar het land dat zij zijn ontvlucht.
Een van mijn persoonlijke helden, Sandro Kortekaas, zet zich voor deze groep in. Hij is de oprichter en voorzitter van de stichting LGBT Asylum Support. Hij streeft naar een meer genuanceerde toelatingsprocedure waarin veel van het bovengenoemde wordt meegenomen. Waar een groep ambtenaren van de IND wordt opgeleid in deze problematiek zodat er rekening wordt gehouden tijdens de procedure met de gevoelens van angst en schaamte die soms bestaat bij deze groep. Zijn zoveelste oproep nadat er weer een afwijzing kwam voor een homo asielzoeker. Voor Sandro en zijn vrienden is het duidelijk dat deze man homo is, zich zelfs in een relatie met een andere man bevindt, toch is de IND niet overtuigd. Afgelopen week werd hij uit de opvang gezet en hij loopt het risico te worden terug gestuurd naar een land waar dit hem zijn leven kan kosten. Als er zoveel op het spel staat voor de betrokkenen wordt het tijd dat de politiek zich in deze kwestie gaat mengen. Talloze malen heeft Sandro contact gezocht en gehad met de politiek er zijn beloftes gemaakt maar inmiddels gaan deze praktijken gewoon door.
Ook wij kunnen iets doen. Wij kunnen politici onder druk zetten door deze petitie te tekenen https://nietgaygenoeg.petities.nl . Laten we onze solidariteit met deze groep tonen door te tekenen. Tevens wil ik mijn held Sandro eren voor zijn onvermoeibare inzet voor deze bijna onzichtbare kwetsbare groep. Hij is niet alleen een luisterend oor maar ook bereid de barricades voor hen te beklimmen.
Op de foto zien we Sandro met het laatste slachtoffer van een onjuiste beslissing van de IND. In het Pinksterweekend is hem meegedeeld de opvang te verlaten en is hij op straat gezet.
