Dus. Ik was uit de kast als lesbische vrouw. Je denkt ai, nu gaat ze losssss……is fissa. HELL NO.
Guess again.
Ik vond het erg moeilijk in het begin, hoor. Jawel. Uit de kast komen als lesbienne is 1 ding, maar dan ook als lesbienne leven, is een tweede. Mijn gedachten gingen gelijk met me op de loop en reality kicked in. IK. Lesbisch. Uit de kast. Relatie verbroken.
Gebroken gezin. Vrij leven. Mezelf zijn. Geen contact met familie. DAMN.
Was dit wel de juiste keuze, vroeg ik me af. Naast mn ex partner, mijn kinderen en enkele goede vrienden stond ik er voor mijn gevoel toch alleen voor. Ja, dit is de juiste keuze. Ik was niet gelukkig en maakte mijn ex partner doodongelukkig door niet de vrouw voor hem te kunnen zijn die hij nodig had. Waar hij recht op had. Het kon zo niet langer. Ik kon me niet anders blijven voordoen als ik was. Het is goed zo.
Okeee…maar nu dan. Hoe ga ik nu verder? Ik moest op zoek naar een ander huis, om samen te gaan wonen met de kinderen. In de buurt van hun vader, zodat ze hem makkelijk kunnen opzoeken. En dan langzaam aan een eigen leven met hen gaan opbouwen. En misschien later, niet nu, neeeee…niet nu…maar als ik er aan toe was, gaan daten. Die leuke vrouw vinden met wie ik mijn leven wilde leiden, lief en leed kon delen. Gelukkig kon zijn. Met de kids. Waar ik eerst alleen maar van kon dromen en van droomde…was nu geen ver-van-mijn-bed-show meer. Doodeng allemaal.
De tijd verstreek en langzaam maar zeker hadden de kids en ik onze draai gevonden. Ik begon meer om me heen te kijken en realiseerde me dat mijn wereldje wel erg klein was geworden en ik toe was aan het maken van nieuwe contacten en gezelligheid. Met name lesbische en biseksuele vrouwen wilde ik ontmoeten, want ja, dan hadden we in ieder geval wat raakvlakken en minder kans op vooroordelen en afwijzing. Maar. Waar moest ik beginnen? Met wat goede vriendinnen die ik via een forum voor biseksuele en lesbische vrouwen had leren kennen stortte ik me met enige regelmaat in het lesbische uitgaansleven. Het was een spannende ontdekkingsreis. Al die vrouwen! Lang, kort. Blond, donker, rood. Blank, of niet. Vrijgezel of niet (hey, ik oordeel niet) biseksueel of lesbisch. Jong of wat ouder. Ik keek mijn ogen uit. Soms (nadat ik me wat moed had ingeschonken) maakte ik (oke na aardig wat alcohol dan) eindelijk een praatje met een dame, of ging ik dansen met een leuke vrouw..maar het bleef voornamelijk bij een leuk, gezellig contact. (ja wat dacht, je…natuurlijk werd er geflirt, gefrunnikt en hier en daar gezoend….maar geen serieuze klik. (En daarnaast ik ben kieskeurig, hoor. Ik val niet op iedere vrouw omdat ze ook een punani heeft. Een heterovrouw valt toch ook niet op iedere man die zij tegenkomt? Nou dan. Ghehe)
Op een avond, ongeveer een jaar na de breuk met mijn ex-partner, zou ik eigenlijk gaan stappen in Rotterdam met een stel vriendinnen. Er werd daar een groot lesbisch feest georganiseerd. Ai. Das fissa. Maar ik had gewerkt die dag en zooo geen zin (ken je dat) en zou eigenlijk thuis blijven. Na lang aandringen van een vriendin (die ik nu eeuwig dankbaar ben, thanks again, girl!) ging ik toch mee. Hoewel met tegenzin, hahaha. In de auto met z’n allen draaide op de radio het nummer ”Tonight’s gonna be a good night” van de Black Eyed Peas (nou, ik moest het maar zien….of het wel zo’n geweldige avond zou worden)
Met ons allen gezellig indrinken bij een vriendin in Rotterdam…en daarna door naar het feest. Eenmaal op het feest, was de sfeer toch wel erg gezellig. De muziek dreunde door de speakers, en overal zag je dansende, flirtende vrouwen. Het groepje ging uit elkaar, ieder haar eigen gang. Ik bestelde een drankje aan de bar, en liep door de menigte rond om de sfeer verder te proeven. En toen zag ik haar. Een stoer ogende vrouw, blank, donkerblond haar, netjes gekleed in blouse en pantalon. Ze keek een beetje verveeld voor zich uit naar het dansende publiek, en dat bleek de ideale openingszin. “Heb je het soms niet naar je zin?” vroeg ik bijdehand. Ze kijkt op en me rechtstreeks aan (Oeehhhh ze heeft lichtgroene ogen….mooie oogopslag! DAMN) “Ja hoor,”zei ze. “Ik ben gewoon erg moe van mijn werk.” “Hier nog 1, ‘’zei ik. We raakten aan de praat en het was erg gezellig. Alles leek te kloppen. Chemie, geflirt, veel raakvlakken en veel gelach. She is cute! EN gelukkig was dit gevoel wederzijds. De avond ging me veel te snel, but time flies when you’re having fun. And did we have fun. Hoezo feest. Hoezo muziek. Ik heb er niet veel gemerkt, hoor. We hebben de hele avond gezoend en geknuffeld, en aan het einde van de avond telefoonnummers uitgewisseld. Yep, it was a good night. En het begin van een jarenlange relatie met de nodige hoogte en dieptepunten. Sang. Maar ook ECHT. Daarover later meer.
Catch ya later en tot volgende week!
Dikke kusknuf,
Mona
Leuk weer om te lezen mami!