Verleden week werd ik door iemand van de afdeling diversiteit van de gemeente gebeld. Hij vroeg mij of de Pink Terrorists een bekende Nigeriaans mensenrechten activist konden helpen. Kayode Gomes een vooraanstaand L.H.B.T activist in Nigeria waar ik al van had gehoord. Hij is verschillende malen gearresteerd en berichten hierover bereikten ook Europa. Hij is hier voor drie maanden op uitnodiging van de gemeente Amsterdam. Het doel van zijn verblijf is divers. Ten eerste wil de gemeente hem de mogelijkheid bieden om op adem te komen. Verder is hij hier om contacten te leggen met organisaties/ mensen die zijn organisatie in Nigeria kunnen ondersteunen, te leren en natuurlijk om mensen over de trieste situatie in zijn land te vertellen. Hij wil graag een beeldverslag maken van zijn verblijf hier om later te verwerken in een documentaire. Hiervoor werd onze hulp ingeschakeld aangezien wij dankzij de gemeente tegenwoordig ook over een camera beschikken. Hij was uitgenodigd om te spreken op een bijeenkomst georganiseerd door U.G.O.M.(Ugandese Gays On the Move) Deze organisatie is opgericht om Oegandese L.H.B.T vluchtelingen in Nederland te ondersteunen maar gisteren bleek dat de aanwezigen uit 5 Afrikaanse landen afkomstig waren. Uit Oeganda, Nigeria, Kameroen, Congo en Guinee.
De aanwezigen waren onder de indruk van het verhaal van Kayode en er was veel herkenning aangezien de situatie in de thuislanden van de aanwezigen niet veel verschilt met de situatie in Nigeria. Triest hoe politieke leiders bewust een deel van hun bevolking de marginaliseert. Een deel van de aanwezigen zat nog in de asielprocedure en woont in een A.Z.C. Ook hier verhalen over discriminatie door andere asielzoekers als eenmaal bekend is dat iemand deel uit maakt van de l.h.b.t gemeenschap. Het schrijnendst vond ik het verhaal van twee jongens die door het I.N.D niet worden geloofd. Volgens de I.N.D zijn de jongens geen homo en hun asielverzoek is afgewezen en afgelopen week zijn ze op straat gezet. Ik heb de feiten niet kunnen checken maar mocht dit inderdaad waar zijn, kan ik hier maar een woord op plakken, schrijnend, en is het beschamend dat onze overheid mensen hier nogmaals in de marge van de maatschappij duwt. Ik heb er slecht van geslapen. De situatie voor veel van de aanwezigen is nog steeds verre van ideaal, sommigen zitten nog in de asielprocedure, anderen worden ook door hun gemeenschap hier gediscrimineerd maar allen zijn blij hier te mogen zijn. Voor mij was het een bijzondere ervaring.
Kayode is hier nog twee maanden, als mensen zijn verhaal willen horen of iets voor hem kunnen betekenen, neem dan contact met ons op. Dit kan, stuur een p.m naar de facebook pagina van Pink Terrorists en in overleg met hem kijken we of hij ruimte in zijn programma heeft.
