Ben je nog steeds lesbisch, of is de aardigheid er al vanaf? wilde mijn oma laatst weten. Geen idee oma, antwoordde ik , terwijl ik haar kopje nog wat aanvulde. We zwegen.
In mijn tijd konden die dingen niet, doorbrak ze onze stilte. Ik knikte armoedig en had geen idee wat ik hierop moest zeggen. Ze nam bedachtzaam een slokje van haar koffie. Ik dacht aan een sigaret. ‘Bij jou zie je het niet zo’, zei ze. Ik glimlachte stemmig terug want ik wist dat ze dit als een compliment bedoelde.
Willen jullie ook kinderen? vroeg ze met ditmaal iets meer afwijzing in haar stem. Ik haalde mijn schouders op. ‘Voor kinderen moet zoiets verschrikkelijk zijn’, zei ze.
Ik mompelde terug dat 99% van de kinderen die bij Jeugdzorg bekend zijn uit een hetero gezin schijnt te komen en dacht daarna opnieuw aan een sigaret. Oma hoorde het niet, of reageerde er niet op. Ze ging gewoon door. ‘En dan die homo’s op zo,n bootje, is dat nou nodig?’ Ik keek op de klok en checkte mijn mobiel. Geen berichten.
‘Het is gewoon onnatuurlijk’, hoorde ik haar zeggen terwijl ik een hapje van een spritsje nam. Het gekraak van het spritsje in mijn mond was nog nooit zo helder en luid geweest. Ik kauwde extra hard. “God schiep Adam en Eva en geen Eva en Eva’ vervolgde ze haar relaas..
En vraag me niet waarom, misschien wel omdat ik het ineens allemaal voor me zag..maar ik barstte hard in lachen uit.
Eva en Eva oma! Wat een goede grap! Ook oma zag de lol er wel van in en samen lachten we hartelijk om haar grap. Nog voor we uitgelachen waren zei ik: ‘maarre oma, wees maar niet ongerust hoor, ik ben niet lesbisch, ik ben bi!’
Toen was oma weer stil..
