Ho!Mo…

door Sylvia Witte

Two hands shakes. Tribute to Mandela. Tanzania.
Two hands shakes. Tribute to Mandela. Tanzania.
Two hands shakes. Tribute to Mandela. Tanzania.

Ieder jaar barst er een discussie los over de zin of onzin van de Canalparade. Een optocht over de Amsterdamse grachten van al dan niet schaars geklede deelnemers die een statement willen maken. Van het vieren van vrijheid tot het uitdragen van diversiteit. Dit jaar voeren er opvallend veel boten mee met heteroseksuelen. Om steun te betuigen zeiden ze, of gewoon om solidair te zijn, zeiden ze. Tot ergernis van veel homo-organisaties. Dit is ons feestje, zeiden zij. Niet veel later kregen deze homo-organisaties een afwijzingsbrief. ‘Helaas! U bent uitgeloot. In verband met de grote opkomst van andere boten, kunt u dit jaar niet deelnemen’, lazen zij.

NUON, Waternet, de GGD konden hun geluk niet op. ‘Wij zitten er bij!” juichten ze.

En zo geschiedde. Nauwelijks naakt, amper bloot, wel veel conservatief geklede sympathisanten. De ING op een ponton, Adidas op een sloep. Op de kiel gevolgd door een motordekschuit van BNN. Maar ook een vlet van de Rabobank, de KPN en nog vele andere reclame-sympathisanten in hysterisch pink. Vodafoon, PVDA, D66, de politie, allerhande ministeries en natuurlijk Randstad uitzendbureau. Onder het mom van ‘maatschappelijk betrokken organisaties’ kwamen zij op voor de alternatieve levensstijl.

Toch heb ik juist hen gemist het afgelopen weekend. Toen na Groningen, Leeuwarden, Maastricht nu ook in Amsterdam twee homoseksuelen in elkaar werden geslagen. Zwaar gewond dit keer. Iets verderop in Leiden bekladde neonazi’s een gaybrapad en op steenworp afstand verspreidde een fanatiek groepje religieuzen homofobe huis-aan-huis retoriek. Wat had het mooi geweest als al die maatschappelijk betrokken organisaties fel van leer hadden getrokken. Als in de praktijk niet alleen de lusten, maar ook de lasten samen gedragen zouden worden. Als de kapitein van de PVDA, de matrozen van D66 en de dekknaapjes van allerhande ministeries juist nu Kamervragen hadden gesteld. Over waar Godsdienst eindigt en vrijheid begint. Hoe tof was het geweest wanneer de Rabobank zou hebben aangekondigd dat potenrammers niet langer een hypotheek kunnen afsluiten. Of dat KPN, desnoods Vodafoon zou hebben besloten om mensen die homohaat verspreiden niet langer met elkaar in verbinding worden gebracht.

In plaats daarvan zijn er slechts 50 aangiften gedaan van burgers die zich gediscrimineerd hebben gevoeld door de haatpamfletten. Veelal homoseksuelen. In tussen liggen er twee mannen zwaar gewond in het ziekenhuis en is de symboliek van een gaybrapad met verf en een Hitlergroet besmeurd. Dit is bovenop de 1900 aangiften eerder dit jaar, waar slechts 9 veroordelingen uit voort zijn gekomen, een bijzonder slechte oogst.

Dus laten we volgend jaar gewoon maar weer met grensoverschrijdende en aanstootgevende bootjes meevaren. Uitsluitend met homo-organisaties. Naakt. Blote billen. Zoenend. Hand in hand. Whatever! Gewoon, om vrijheid en diversiteit in alle openheid uit te kunnen blijven dragen. Om bedreigde normen te herstellen, maar bovenal om één grote roze vuist te kunnen blijven maken, tegen alles wat onze kernwaarden vandaag maar ook zeker in de toekomst zal blijven bedreigen.

En voor iedereen die dit niet zint, is dan altijd nog de Hiswa.

LEAVE A REPLY