RESPECT
Wat ik mooi vind van een publiek debat is dat een onderwerp dat aandacht verdiend, sluimerend in de samenleving, ineens in de volle schijnwerpers staat. Daar waar #metoo werd aangezwengeld door vrouwen blijkt nu dat mannen niet slechts dader zijn maar ook slachtoffer kunnen zijn. Niemand blijft gespaard want ook de verhalen van transvrouwen en mannen worden met mij gedeeld. Helaas is dit niet een invalshoek die wordt opgepikt door de reguliere media maar mijn uiteindelijke conclusie is dat #metoo voor een zeer groot probleem staat dat iedereen kan treffen. Daders zijn overal en kan iedereen zijn.
Toen de discussie begon te spelen was de verontwaardiging bij mij zeer groot. Wat bleek, bijna iedere vrouw heeft dit probleem wel eens of meerdere keren in haar leven meegemaakt.RESPECT Geintimideerd door geile mannetjes die zich gedrag permiteren die door betreffende vrouwen als zeer onwenselijk wordt ervaren. Gestoeld op machtsmisbruik of de heersende maatschappelijke opvatting van een bepaald type man jegens vrouwen. Toen was de discussie nog duidelijk. Lekker zwart/wit.
Echter steeds meer vrouwen begonnen zich uit te spreken tegen de hen opgelegde slachtofferrol. Eigen keuzes en verantwoordelijkheid en ook het “normale” seksuele spanningsveld tussen de genders moesten volgens hen een rol krijgen in dit debat. Het gebrek aan humor werd in sommige artikelen of tv debatten aangekaart.RESPECT
Voor mij werd toen duidelijk dat dit niet een debat is dat je even voert en waarvan het altijd gelijk duidelijk is wie het slachtoffer is en wie de dader. Het trieste voorlopige hoogtepunt is de publieke discussie tussen tv producent Gijs van Dam en Jelle Brandt Corstius. Twee mannen die aan het begin van hun carriere een seksuele encounter hebben gehad door beiden zeer verschillend ervaren en zeer verschillend opgeslagen in hun herinnering. Van Dam is openlijk homoseksueel en meneer Brandt Corstius niet.Daar bedoel ik niet mee dat hij stiekem homoseksueel is maar dat ik het niet weet. Hij heeft een vriendin en een dochter. Dat als uitgangspunt nemende moet voor beide heren de gemeenschappelijke ervaring totaal verschillend zijn beleefd.
Het gevaar dat schuilt in het naar buiten brengen van dit soort verhalen in de media is de publieke lynchpartij. Zonder dat er daadwerkelijk bewijzen zijn en er een situatie is van zijn woord tegen het mijne schaart de publieke opinie zich gelijk achter het (vermeende) slachtoffer. Wie moet je geloven? Je bent onschuldig totdat het tegenovergestelde wordt bewezen lijkt hier niet op te gaan. Een gevaarlijke ontwikkeling.
Je slachtoffer voelen betekent niet altijd dat je dit ook bent. Soms is het een spiegel van de strijd die je met jezelf voert. Waarom heb ik zo gehandeld en niet zo? Soms denk ik dat dit onderwerp niet op tv besproken zou moeten worden omdat het te complex is om in 10 minuten spreektijd, die gasten in talkshows hebben, te kunnen doorgronden. Zo veel zaken spelen een rol. Natuurlijk leven we hier nog steeds in een door witte hetero mannen gedomineerde maatschappij, is cultuur een factor, kan religie een factor zijn en afhankelijkheid en een machtsverhouding die uit balans is.
RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT
Ik zie dat de #metoo discussie veel mannen niet onberoerd laat. Zij vragen zich ineens af ben ik zelf niet in sommige situaties te ver gegaan. Kijkend naar mijn eigen leven en ervaringen moet ik vast stellen dat ik beide kanten heb ervaren. Mensen die mij volgen weten dat ik een paar jaar geleden een schadevegoeging heb gekregen. Dit omdat ik als 13 jarige ben misbruikt door een groepsleider in het kindertehuis waar ik woonde. Een typisch gevalletje van misbruik, duidelijk door het verschil in macht tussen dader en slachtoffer. Toen ik een paar jaar later in de prostitutie werkzaam was ben ik verschillende malen verkracht. Daar was de omgeving waarin ik mij toen bewoog stellig over, risico van het vak. Tuurlijk was er verontwaardiging, als er een wapen was gebruikt of je fysiek beschadigd was maar het was ook iets waar je rekening mee moest houden.
Heden ten dage is dit nog steeds zo, als het sekswerk betreft. Als sekswerkers slachtoffer zijn van misbruik en geweld waarbij zij soms het leven laten, is de publieke opinie daar om het slachtoffer te veroordelen.Ja dat is het risico van het vak. Dubbele moraal is hier de boosdoener. Jawel het is een erkend beroep, zo ver zijn we inmiddels, maar bij incidenten, conflicten en misbruik wordt de schuld/verantwoordelijkheid bij de sekswerker gelegd of beweerd dat het een ingecalculeerd risico van het vak is.RESPECT
Enige tijd geleden sprak ik mijn 24jarige neef. Ook hij had over #metoo nagedacht. Mijn neef is een leuke, open jongeman en voelt zich overal thuis. Hij was oprecht verontwaardigd en dacht na over zijn eigen houding ten opzichte van de dames die hij in zijn leven tegen komt en hoe hij ze behandeld. Ook wees hij me op het feit dat als hij in een homo-kroeg komt met vrienden dat hij vaak door kerels wordt lastig gevallen.Mannen RESPECTdie hem in zijn kont knijpen of hem te opdringerig benaderen en het simpele feit dat hij geen homo is naast zich neer leggen en gewoon door gaan met avances maken zonder dat dit op prijs wordt gesteld.
Hier moet ik een bekentenis doen. Ook ik heb mij wel eens aan soortgelijk gedrag schuldig gemaakt. In een dronken bui een jonge, aantrekkelijke collega in zijn kont geknepen. Een rare avond omdat ik was overgehaald door mijn collega’s om met ze mee uit te gaan. Door het leeftijdsverschil niet vanzelfsprekend. Wat ik achteraf fijn vond was dat ik op voet van gelijkwaardigheid met ze omging waardoor ik zowel door hem als mijn andere collega’s terecht werd gewezen en in een taxi werd gezet. Schuldig bood ik hem de dag erna mijn excuses aan en konden we er samen om lachen.
De hele discussie legt wat mij verschillende zaken bloot. De dubbele moraal en standaard die veel mannen hanteren in hun gedrag naar vrouwen toe. Veel van hun eigen gedrag zouden ze van andere mannen naar vrouwelijke familieleden of vriendinnen onacceptabel vinden.
Het slachtofferschap dat door vrouwen wordt omarmd. De stelling ” Ik had geen andere keuze” betekent vaak dat de angst voor de consequenties die zouden volgen als je je verzet, groter is dan het accepteren van het misbruik.
Gebrek aan solidariteit tussen vrouwen. Ik heb verhalen gehoord van vrouwen die keihard door hun vrouwelijke collega’s werden afgevallen als zij een dergelijk onderwerp aankaartten.RESPECT,RESPECT,RESPECT,RESPECT
De schaamte die er is als het jou overkomen is, zorgt ook voor onzichtbaar blijven van het probleem omdat slachtoffers uit angst om te worden gestigmatiseerd hun mond houden waardoor een dader veel langer dan nodig zijn/haar gang kan blijven gaan.
De grootste oorzaak die aan de basis ligt van dit probleem is natuurlijk macht. Macht corrumpeert. Macht blaast ego’s op en heb je iets nodig van een opgeblazen ego is er de neiging om jezelf ondergeschikt en klein te maken. Zaken te accepteren die je van een ander die je als je gelijke ziet nooit zou accepteren.
Al het bovengenoemde zijn conclusies, zaken die ik waarneem zonder dat ik er een oordeel over wil hebben. Mensen handelen vaak uit lijfsbehoud anders dan ze willen. Je wilt je baan niet verliezen, je privileges niet kwijtraken, geen ruzie veroorzaken enz, enz.RESPECT,
RESPECT, RESPECT
Ik denk ook dat dit een probleem is dat altijd zal blijven bestaan om de simpele reden dat het altijd bestaan heeft. Zolang er ongelijkheid tussen mensen bestaat zal er (seksueel) misbruik van macht zijn. Tussen mannen en vrouwen, tussen blank en zwart, tussen homo en hetero, rijk en arm, hoog en laagopgeleid, cis en transgenders enz, enz. Nou dat is een hoopvolle conclusie, niet dan?
RESPECT,
Optimisme ligt echter aan de basis van deze woordenstroom. Er wordt gesproken over hoe we met elkaar omgaan.Gekeken naar eigen gedrag en verantwoordelijkheid. Grenzen opnieuw gedefinieerd. Daders en slachtofferschap onder de loep genomen. Ook worden helaas oude rekeningen vereffend zonder dat altijd duidelijk is wie nu precies dader of slachtoffer is. Mensen vallen uit ivoren torens en nieuwe helden staan op. Wees in de omgang met mensen bewust van je eigen grenzen en respecteer die van anderen helemaal als je in een positie van macht verkeerd.Laat je niet intimideren, ook niet door je eigen angst of e.v consequenties.Ik weet het, dit alles is makkelijker gezegd dan gedaan maar daar begint het wel bij respect voor jezelf en voor anderen.
