Aan het begin van het jaar kijkt heel lhbt+land uit naar True Colors. Het grote netwerk feest georganiseerd door het coc met als doel verbinding. Een event waar je als lhbt+ organisatie medestanders treft, contacten legt en er wordt stil gestaan bij de lhbt+activisten, idolen en voorbeelden die het afgelopen jaar zijn overleden. Het hoogtepunt van het officiële deel van het feest is de uitreiking van de Bob Angelo penning. Deze wordt toegekend aan mensen die zich hebben ingezet voor de emancipatie en zichtbaarheid van onze gemeenschap en is ingesteld door het coc. Bob Angelo was de schuilnaam van de oprichter van het coc, Nico Engelschman, verzetsheld, acteur en meer.
De gelukkige winnaars waren dit jaar de welbekende komiek en al vijftig jaar openlijk homoseksueel, André van Duin en de activiste Mirjam ter Have, die zich al jaren gepassioneerd inzet voor de zichtbaarheid en emancipatie, nationaal en internationaal, voor mensen met een intersekse conditie. Een feestelijk moment afgewisseld met een plechtig moment waarbij de zaal stil stond bij alle idolen, rolmodellen en lhbt+activisten die ons afgelopen jaar zijn ontvallen. Frédérique Spigt wist de zaal muisstil te krijgen met haar prachtige vertolking van………(vergeten) tijdens dit moment. Jan Kooimans wenste de nabestaanden van Barbara Straathof veel succes met haar overlijden, een blunder van jewelste vond ik, maar de zaal was gevuld met kniesoren want ik was de enige die dit was opgevallen. Diva Mayday trok al haar registers weer open achter de DJ tafel en reikte later, op de voor haar typerende nonchalante wijze, de prijzen van de loterij uit aan de gelukkige winnaars. Ik werd vergezeld door mijn charmante steun en toeverlaat, Quirine Lengkeek, mijn echtgenoot Eduardo Ramos en de griep. Dit zorgde er voor dat toen Edsillia Rombley het podium betrad en de volumeknop van haar prachtige stem voluit zette, de griep mij overtuigde huiswaarts te keren. Toch waren die paar uur True Colors weer een waardevolle ervaring. Fijn gesprek gehad met o.a iemand van Gender Talent een betekenisvol initiatief om transmensen aan werk te helpen. Verder even met Femke van Transscreen gebabbeld, de Transketeers en ja zo kan ik nog wel even door gaan. Enfin fijn genetwerkt en toen op naar huis en bed. Aan de foto’s op facebook te zien bleef het nog lang gezellig. Volgend jaar neem ik de griepprik zodat ik dat dan ook met mijn ,dan inmiddels sterk uitgebreide, leger Pink Terrorists weer kan mee maken. Coc weer hartelijk bedankt voor het organiseren van dit fantastisch festijn.
